De graat is eruit. Allah helpt niet als je een christen bent denk ik. Een flink stuk brood helpt wel. Ik ga dit niet melden aan de oude man natuurlijk. Laat iedereen maar geloven dat hij de grote gratenverwijderaar is. Ik ben voorlopig ook klaar met vis eten.
Zoals ik eigenlijk wel met meer dingen klaar ben. De 'dames' zijn vandaag in ganzenpas-met-emmers-op-het-hoofd vertrokken. Zou de rust eindelijk terugkomen op de compound? Mij is nu al beloofd dat ze zullen gaan bedelen bij me om toch echt door te gaan met 'farmen'. Onbespreekbaar. Ik wil ze niet meer spreken. Enige mogelijkheid om ze uit de weg te gaan is doof en blind voor ze te zijn. Met I/pod op en zonneklep vertrek ik ´s ochtends op de fiets naar... soms weet ik niet eens waarheen. Om pas ´s avonds als het donker is terug te komen. Slingerend , hortend en stotend over de mulle zandwegen met te diepe kuilen. Regelmatig ben ik een hartverzakking nabij en stap dan maar weer af om een stukje in het pikkedonker af te leggen.
Ben ik eindelijk thuis dan schrik ik me de rambam van een rat of muis in de kamer. Tapha is mn lichtpuntje. Die zet zachtjes de radio aan, eet een door mij klaar gemaakt broodje,m kijkt hoe ik internet en valt ontspannen in slaap. Die rust van hem is om jaloers op te worden. Ik daarentegen breek me het hoofd hoe en wanneer ik me het best kan laten opereren in Nederland en hoe ik dat moet regelen vanaf hier. De buik gaat nu ook zeer doen en heeft duidelijk haar langste tijd hier gehad.
Volgende keer een leuk verhaal. Ik beloof het ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten