05 woensdag 4 december

22.30 uur Zittend op de veranda in het pikkedonker. Krekels rondom. Rook in mijn neus. Tapha probeert de houtskool aan het branden te krijgen op het nieuwe 'fournet' dat hij voor me gemaakt heeft. Het zal de eerste attaya - green tea- worden van dit jaar. Met strootjes en afgebrande lucifers lukt het hem nauwelijks. Het is vochtig buiten. Toen ik vanavond, veel te laat want al half acht, probeerde de alsnog de wingerd in de fik te steken die ik vanochtend uit de bananenplanten getrokken had, produceerde ik ook alleen maar rook.
Het is gezellig zo, cosy en absoluut onbekend voor mij zo samen te zitten. Tapha giet de thee heen en weer van glas naar theepotje en vice versa. Ik zit naast hem met mijn benen op een oud kratje, de hoofdlamp op het hoofd.
Vandaag geen school. Wel het landje rond het huis verder schoon gemaakt, van die vreselijke wingerd ontdaan. Nu staan er echt 12 bananenplanten te pronken, waar ze eerder tot halverwege in het gras stonden. De tomatenplantjes houden fier stand in de felle zon. Gisteren leken ze bijna te bezwijken en donderde ik er gauw oude banenbladeren overheen.
Als het goed is - het moet goed gaan anders zwaait er wat ;-) - heb ik vanaf nu hulp 's middags met het bewateren. Vanochtend stond Fa Jalloo - de dochter van Mariatou - namelijk plots voor mijn neus in haar schooluniform. "Wat is dat nou?"vroeg ik haar. Ik sponsor  haar 'schoolfee' en mag me dus bij absentie er tegenaan bemoeien vind ik. Met haar prachtige grote ogen en lange zwarte wimpers keek ze beschaamd naar de grond. "I lost my books. The principal sent me out". Natuurlijk wist ik meteen wat ze kwam doen, Maar eerst zou ik haar laten zweten haha! Dus vroeg ik haar hoeveel ze de hoofdmeester schuldig was en hoe ze dat dacht te gaan betalen. Ze haalde haar schouders op, het antwoord schuldig blijvend. Nu had ik al gauw een oplossing bedacht. Gisteren vertelde ze me dat ze me elke dag om 17 uur zou gaan helpen met water halen. Het leek me een mooie gelegenheid die job flink uit te breiden nu de bananenplanten ook onder mijn hoede zijn gekomen. "Dookoewoo dame! aan het werk! Thats the solution!" Elke plant een emmer water. En de bomen ook. En natuurlijk mijn tuintje. Een brede lach trok over haar gezicht toen ik 250 dalasis tevoorschijn haalde.
"No problem" was het geijkte antwoord.
"And straight to the principal, now now now!"  En weg was ze.
Toen ik vanavond thuis kwam stonden er 5 gevulde emmers in de gang. Wat ze verder gedaan had kon ik niet meer zien. Maar ik kan nu badderen tot ik een ons weeg ;-)

De attaya is heerlijk! Lamma Lamma ( proost!)