17 februari 2014

Hier schreef ik in 2010 hoe Omar zonder een cent een huis ging bouwen voor zijn gezin.Inmiddels hebben ze vijf kindertjes en vijftig muizen cq ratten boven hun hoofd. Het dak van palmbladeren is hun nest. Af en toe valt er eentje naar beneden. Tien en ik gruwen als we het verhaal horen. Van één muis worden we al gek, laat staan vijftig. Toevallig deed een familie in Nederland een schenking aan onze stichting. "Doe er iets goeds mee!" was de boodschap. Na 'rijp beraad' besloot Tien dat Omar een dak moest krijgen van golfplaat.
Vandaag was de grote dag. De palmbladeren zouden van het dak verwijderd worden zodat morgen begonnen kon worden met het monteren van het nieuwe dak. Of wij er alstublieft bij wilden zijn om foto's te nemen. En zo zaten we vanonder een rieten afdakje gade te slaan hoe onder wolken stof de rieten schermen met een zwaai door de lucht vlogen en op de grond belandden. Waar we al bang voor waren gebeurde. De ratten en muizen vlogen alle kanten op.
Onverstoorbaar kwam Omars vrouw met een pan thee aanzetten en twee kopjes. Lemongrass tea uit de tuin. Binnen zien we huisraad liggen. Moest er niets afgedekt worden? Ja dat had ze al gedaan. Wij zien niets. Tot haar een licht opgaat: het eten! Dat is ze vergeten af te dekken! Tien en ik kijken elkaar vragend aan. Hoe kan een mens zo leven? Waarschijnlijk leven ze buiten en slapen ze alleen binnen, suggereer ik.
"Yes we do" beaamt ze. Met een glimlach bekijkt ze het dak dat nog slechts uit latten bestaat.
"Next rain-season we finally can sleep.." droomt ze voor zich uit.
Ik opper dat golfplaat heel veel lawaai maakt met regen. Het kan haar niet deren.
"Everything better then grass on the roof"

ps na honderd jaar computer ervaring kan ik nog steeds geen foto's uit mn telefoon halen. Van bluetooth snap ik ook nix... helaas dus..

Geen opmerkingen: