27 donderdag 16 januari

Een update, oftewel.. hoe het met mezelf gaat.
Flink gekwakkeld om het maar even eufemistisch uit te drukken. Vorige week dinsdag werd ik 's nachts met diarrhee wakker. Al gauw ging ik overgeven. Koorts. Klappertanden. Ik kroop in het verste hoekje van het bed weg. Maar niet ver genoeg om gevonden te worden gelukkig.
"Tin, you should go to hospital". Omar mecanic staat met Tapha aan mijn bed. Wat is er gebeurd? Waar komen ze vandaan? Hoezo hospital? Ze wachten nog even mijn antwoord af, maar als die niet komt beginnen ze aan mijn benen te sjorren. Ik ben een slappe lappenpop. Willoos. Ze zetten me in de jeep. Ik hang in de touwen. De wereld gaat aan me voorbij.
Bij de receptie van Bijilo Medical Clinic staat de rolstoel klaar. Even later lig ik aan het infuus. Me daar trouwens nauwelijks bewust van. Wat er de komende dagen allemaal gebeurt laat ik voor wat het is: malaria in de hersenen (???) en een 'stomach infection'. Of dat staat voor 'voedselvergiftiging vraag ik me af. Maar ben te ziek om me om het antwoord druk te maken.
Vier dagen was ik met de Malarone tabletten gestopt. Mooie boel. Hoe moet je je in godsnaam beschermen als je die troep niet langer dan twee maanden mag gebruiken?!
"Just stay away from the mosquitos" antwoordt Dr Musa als ik voor controle terug kom. Hij legt me nog eens uit hoe het zit. Dat je met Malarone niet te testen bent en dat ze op de symptomen afgaan om uitsluitsel te geven. "You look very well, I do not recognise you!"roept hij vrolijk. Dank dank, ik ben ook blij dat de jongens me meteen naar de kliniek gebracht hebben, waar de malaria meteen gekilld kon worden.
"Don't think about it anymore"zegt dr Musa, "its all over now."
Nog één keertje moet ik er aan denken, om dit te schrijven. Hoe beroerd ik me heb gevoeld die drie dagen  laat ik maar zitten. Nu heb ik alleen nog rugpijn. En Tapha ook. Al een week. In de kliniek lag hij verstijfd van pijn op het andere bed. Twee krukken.
De tuin is al een week niet door mij bewaterd. De dochter van Matou doet dat gelukkig. En gisteren, toen ik voor controle moest en pas bij donker weer thuiskwam, Matou zelf. Ik verlang naar de plantjes. De sla, de sweet pepper, de stekjes van Marijke. "" De bananenplanten bij de roundhut!!"schiet het door me heen. Tapha heeft een van zijn boys opdracht gegeven naar het land te gaan om ze te bewateren.

Hopelijk kan vandaag of morgen het gewone leven weer beginnen. Tien1 is inmiddels met de shop begonnen. De klanten gedragen zich voorbeeldig: stelen niet, dringen niet en betalen zowaar. Het is een makkie vergeleken met andere keren toen het op de Dwaze Dagen van de Bijenkorf leek. Ze is wel kapot moe. Hopelijk kan ze met mijn geplande uitje mee: Monkeygolf. Iets wat niets met golf te maken schijnt te hebben maar alles met heel veel plezier tussen de aapjes. Zaterdag misschien, een cadeautje voor mn verjaardag!
Groetjes van mij, Tien

controle in de kliniek: 86 kg! hoera!!

Tapha met nieuw shirt en pet uit Tiens shop